คุณแม่คงจะเคยได้ยินสุภาษิต “รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี” หรืออาจจะเคยถูกคุณพ่อคุณแม่เลี้ยงด้วยวิธีนี้ ผ่านมือผ่านไม้เรียวมาบ้างใช่ไหมล่ะคะ แม้ปัจจุบันจะไม่ได้มีข้อห้ามในการตีลูก แต่วิธีการลงโทษลูกด้วยวิธีนี้นี้ถ้าเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงนะคะ เพราะจากงานวิจัยหลายขิ้นยืนยันว่า การลงโทษโดยใช้ความรุนแรงโดยใช้อารมณ์โกรธ ปราศจากเหตุผล มีแนวโน้มจะส่งผลเสียต่อเด็กทั้งร่างกายและจิตใจในระยะยาว ส่งผลเสียมากกว่าผลดีนะคะ  

คุณแม่ตีลูก ส่งผลเสียมากกว่าผลดี

additudemag.com

แต่ถ้าคุณแม่อดไม่ได้จริง ๆ เพราะลูกดื้อ ซน พูดไม่ฟัง หรือทำผิดบ่อย ๆ หลายครั้งหลายหนจนชินเป็นนิสัย คงต้องมีมาตรการเด็ดขาดเพื่อลงโทษกันบ้าง ให้ลูกได้รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นผิด เมื่อทำผิดก็ควรต้องได้รับโทษ และปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้น  แต่ใช่ว่าจะหยิบไม้เรียวมาตีแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำไปด้วยอารมณ์โกรธเกรี้ยวนะคะ โดยในการลงโทษลูกนั้น คุณคุณแม่ควรมีหลักเกณฑ์และแนวทางเช่นกัน ที่สำคัญต้องทำความเข้าใจกับลูกก่อนจะตีค่ะ Happy Mom.Life มีคำแนะนำมาฝากคุณแม่ทุกท่าน ถ้าต้องตีลูกก็มีหลักให้ต้องคำนึง ดังต่อไปนี้

อย่าตีพร่ำเพรื่อ

คุณแม่ไม่ควรลงโทษลูกด้วยการตีพร่ำเพรื่อ ตีบ่อย ๆ เอะอะก็ถูกตี เพราะเด็กที่โดนตีบ่อย มีแนวโน้มที่จะเกเรและต่อต้านมากยิ่งขึ้น หากลงโทษไปครั้งหนึ่งแล้ว ลูกยังทำผิดในเรื่องเดิมซ้ำ ๆ นั่นแสดงว่าการลงโทษลูกของคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้ผล คงต้องหาวิธีอื่นต่อไปค่ะ หรือบางทีแล้วพฤติกรรมบางอย่างที่เป็นความผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็สามารถแก้ไขได้โดยไม่ต้องลงไม้ลงมือ ใช้การว่ากล่าวตักเตือนก็น่าจะเพียงพอ

อย่าตีแรง ๆ

การตีแรง ๆ หรือการตีโดยใช้อารมณ์โกรธเป็นที่ตั้ง จะทำให้ลูกรู้สึกหวาดกลัวและไม่กล้าเข้าใกล้คุณแม่ เพราะฉะนั้นคุณแม่ต้องระมัดระวัง อย่าใช้กำลังกับลูกมากเกินไป และควรจะตีเมื่อลูกทำผิดเรื่องเดิมเป็นครั้งที่สอง หลังจากที่ได้รับตักเตือนไปแล้ว ถึงจะเรียกว่าเป็นการตีที่สมเหตุสมผล ซึ่งจะไม่ทำให้ลูกเกิดการต่อต้านคุณแม่ หรือจำพฤติกรรมความรุนแรงนี้ติดตัวไปใช้กับคนอื่นตอนโตนะคะ

อย่าใช้อุปกรณ์ในการตี

การใช้ไม้เรียว เข็มขัด หรือไม้แขวนเสื้อตีลูก จะเป็นการทำให้ลูกบาดเจ็บทั้งร่างกายและจิตใจ ลูกจะรู้สึกหวาดกลัวและตื่นตระหนก สิ่งที่ตามมาคือลูกจะไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เขาทำนั้นเป็นความผิด คิดแต่ว่าคุณแม่ใช้กำลังกับเขา นอกจากจะสร้างบาดแผลทางร่างกายแล้วยังเป็นการสร้างบาดแผลภายในจิตใจของลูกด้วย เพราะฉะนั้นแล้วรูปแบบการตีลูกที่ดีที่สุด คือการใช้มือตี ไม่ใช้อุปกรณ์เสริมอย่างอื่นนะคะ 

รูปแบบการตีลูกที่ดีที่สุด คือการใช้มือตี 

i.telegraph.co.uk

อย่าตีด้วยอารมณ์

การตีลูกต้องอยู่ในอารมณ์ที่ตีด้วยความรัก หากคุณแม่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ตีด้วยอารมณ์โกรธ โมโห เช่น ตีลูกประชดสามี ตีลูกเพราะรำคาญ ตีลูกเพราะลูกดื้อไม่อยู่นิ่ง สิ่งเหล่านี้เป็นการตีลูกเพราะต้องการสนองอารมณ์โกรธของตัวเองเท่านั้น ซ้ำร้ายไปกว่านั้นอาจพลั้งมือเป็นการทำร้ายร่างกายลูกได้ แบบนี้อาจทำให้ลูกเจ็บตัวฟรี โดยไม่เข้าใจเหตุผล เพราะฉะนั้นแล้วคุณแม่ต้องให้ความรักและเหตุผลในการที่ลูกจะต้องถูกลงโทษทุกครั้ง รวมทั้งต้องรู้เสมอว่าการทำโทษลูกด้วยการตีนี้ เพื่อบอก เพื่อสอน และเพื่อการพัฒนาพฤติกรรมของลูกให้ดีขึ้น

อย่าตีลูกต่อหน้าคนอื่น

การตีลูกควรทำที่บ้าน ไม่ทำในที่สาธารณะ เพราะการตีลูกต่อหน้าคนอื่นจะทำให้ลูกอับอายและเสียหน้าได้ วิธีจัดการเมื่อลูกที่ดีที่สุดเวลาที่ทำตัวไม่น่ารักขณะมีผู้อื่นอยู่ด้วย ก็คือการเตือนด้วยเสียงเข้ม ๆ ก่อน การทำเสียงเข้มในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการที่คุณแม่ทำเสียงแข็งกร้าว กระโชกโฮกฮาก ตวาด หรือเสียงดังโวยวายใส่เจ้าตัวเล็กนะคะ แต่เป็นการส่งสัญญาณเตือน ถ้าหากลูกดื้อ หรือยังไม่หยุดทำตัวไม่น่ารัก คงต้องมีการทำโทษกันแล้ว ซึ่งถ้าเตือนแล้วยังไม่หยุด กลับถึงบ้านค่อยลงโทษ โดยไม่ใช้อารมณ์ พร้อมทั้งบอกเหตุผลกับลูกก่อนเสมอ  

คุณแม่ควรทำความเข้าใจหลังจากตีลูก

karengately.files.wordpress.com

หลังจากตีลูกแล้ว คุณแม่ควรพูดคุยทำความเข้าใจกับลูกอีกครั้ง เพื่อตอกย้ำในสิ่งที่ลูกควรจะได้เรียนรู้จากการทำโทษครั้งนี้ เช่น “ลูกรู้ใช่ไหม ทำไมแม่ตีลูกครั้งนี้” เพื่อให้ลูกได้ทบทวนการกระทำของตัวเอง แก้ไขและไม่ทำความผิดนั้นซ้ำรอยเดิมอีก นอกจากนี้แล้วการลงโทษบางทีก็อาจไม่จำเป็นต้องใช้การตีก็ได้นะคะ ลองดู ลูกทำผิดใช่ว่าต้อง "ตี" ลอง 4 วิธีนี้สิได้ผล รับรองได้ผล